Założenia tutoringu

Tutoring na Wydziale Biologii i Biotechnologii

Tutoring – jest nową propozycją edukacyjną na naszym Wydziale, o charakterze spersonalizowanym, która uwzględnia potrzeby, zainteresowania i potencjał studenta (podopiecznego).

Tutoring ze względu na cel może mieć charakter naukowy, rozwojowy lub rozwojowo-naukowy, oparty na dobrowolności zarówno ze strony tutora, jak i jego podopiecznego (tutti). Tutoring opiera się na relacji mistrz-uczeń, w której indywidualna opieka nad podopiecznym w połączeniu z integralnym spojrzeniem na rozwój człowieka, może prowadzić do pełnego rozwoju jego potencjału.

Tutoring jest realizowany niezależnie od działalności w studenckich kołach naukowych i przewidzianej w toku studiów pracy opiekunów (promotorów) z wykonawcami prac dyplomowych.

-------------------------------------

Tutoring to długoterminowy, regularny proces obejmujący osiem lub więcej spotkań, które powinny odbywać się nie rzadziej niż raz w miesiącu. Proces przebiega w następujących etapach:

budowanie relacji tutorskiej (poznanie się, zbudowanie zaufania, określenie zasad i form współpracy – kontrakt);

 

formułowanie celu współpracy (określenie nad czym chcemy pracować, co rozwijać, określenie rezultatów – w sferze naukowej lub rozwojowej);

 

realizacja założonego celu: regularna, metodyczna praca tutorska, spotkania – tutoriale, inspirujące i motywujące studenta do samodzielnej pracy

 

ewaluacja tutoringu: analiza tego, co udało się osiągnąć w wymiarze naukowym/rozwojowym/naukowo-rozwojowym, głębsza refleksja wzmacniająca samoświadomość podopiecznego (świadomość osobistych wartości, celów, mocnych
i słabych stron, wpływu na innych), jak również tutora.

-------------------------------------

Tutoring kierowany jest do osób, które pragną podnieść swą wnikliwość, umiejętność podejmowania decyzji, biegłość w nauce, które chcą rozwijać swój charakter i rozmawiać o wartościach.

TUTOR jest specjalistą w obszarze, w którym się zajmuje, wie, jak się w nim poruszać i odnieść sukces. Pyta, inspiruje, czasem radzi, dzieli się swoim warsztatem. Jest wychowawcą – dba o rozwój charakteru podopiecznego i rozmawia o wartościach. Nie musi ukrywać swoich wartości i tożsamości, bo właśnie z ich powodu może być wybierany przez podopiecznych. Tutor nie musi mieć bogatej sieci kontaktów, ważnych zrealizowanych projektów w życiu, rozpoznawalnych budzących podziw osiągnięć.

TUTORING NAUKOWY

TUTORING ROZWOJOWY

  • zgodność zainteresowań tutora i podopiecznego (łączą ich zainteresowania i pasje)
  • umiejętność odkrywania i prowadzenia podopiecznego jest ważniejsza niż wspólne zainteresowania;

 

  • tutor i podopieczny działają w obszarze wspólnego doświadczenia

 

  • cel tutoringu pojawia się na początku relacji (może to być poznanie jakiegoś obszaru wiedzy, przygotowanie tekstu, artykułu, przeprowadzenie eksperymentu, itp.)

 

  • zachowanie równowagi między zdyscyplinowaniem a eksploracją, czyli z jednej strony ścisły plan pracy, a z drugiej otwarcie na nowe zagadnienia

 

  • rozpoznanie przez tutora potencjału, preferencji, talentów podopiecznego, których on nie jest świadom; proponowanie form ich rozwoju i wykorzystania;

 

  • cel tutoringu pojawia się po drodze, pracę cechuje duża doza swobody , ale należy zachować logikę i uporządkowanie działań
  • to nie tylko przekazanie i zdobywanie wiedzy, ale główny nacisk położony jest na samodzielne myślenie, podejmowanie decyzji, a także na rozwój charakteru

 

  • sukcesem jest odkrycie i rozbudzenie zainteresowań, uświadomienie talentów, rozwój pozytywnych cech charakteru
  • intelektualna przyjemność (obszar wiedzy ma cieszyć, dawać radość, satysfakcję); drogą do sukcesu jest pasja w tym co się robi

 

  • intelektualna przyjemność (obszar wiedzy ma cieszyć, dawać radość, satysfakcję); drogą do sukcesu jest pasja w tym co się robi

 

 

  • tutor cechuje się znaczną wszechstronnością, aby prowadzić podopiecznego, w momentach, gdy potrzebna jest wiedza ekspercka, powinien skierować podopiecznego tam, gdzie może ją uzyskać

Źródło: Piotr Czekierda, Bartosz Fingas, Marcin Szala. 2015. Tutoring. Teoria, praktyka, studia przypadków. Warszawa, Oficyna a Wolters Kluver business.